MUVERTON

 

Na ishxonadagi, na uydagi televizorning birorta kanali “Manchestee Yunayted” – “Sautgempton” o’yinini ko’rsatmasligini oldindan bilganim uchun, o’yinning matnli translyatsiyasini o’qib qo’ya qolish, yo bo’lmasa, shunchaki hisobdan xabardor bo’lish bilan kifoyalanmoqchi edim aslida. Shunday qilgan bo’lganimda, ushbularni yozib o’tirmagan bo’larmidim, balki… 

Premier-liga turnir jadvalida sakkiz turdan keyin nechanchi o’rinda turganimiz sakkizinchi masala. Natijalarning yomonligi ham qo’rqinchli emas. Kechagina champion bo’lib, bugun chempionlar ligasida ishtirok etishdan-da umidsizlanib turganimiz ham eng havotirli narsamas. APLdagi hech bir jamoa “Yunayted”ga qarshi o’ynashga hayiqmay qo’ygani-yu, “Man Siti”ga o’xshaganlar “Iblis”larga qarshi o’yinda istaganini qilayotgani ham eng uyatlisimas. Rosti.  Qo’rqinchlisi boshqa. Havotirlisi o’zga. O’ylantiradigan jihat bo’lak…

Eng qo’rqinchlisi nima bilasizmi? Holatni o’nglanishidan umid qilish uchun, hammasi izga tushib ketishidan umidvor bo’lish uchun asosning o’zi ko’rinmayotgani. 

“Hay nima, murabbiy yangi-da, o’z o’yin uslubini yigitlarga tushuntirish, uni maydonda tadbiq qilish uchun vaqt kerak-da” deya olmasligimiz havotirli. O’yinda murabbiyning imzosi mutlaqo sezilmayotgani, uning g’oyalari tadbig’i kuzatilmayotgani, umuman, o’yinning o’zi yo’q ekani qo’rqinchli. Ushbu mavsumdagi barcha mag’lubiyatlarga murabbiy xatolari, kam sonli g’alabalarga Runi, Yanuzay, van Persi kabi alohida futbolchilarning individual mahoratlarigina sabab bo’layotgani daxshatli. 

Moyesni yangi murabbiy ekanini har mag’lubiyatga oqlov sifatida ro’kach qilaverishdan tiyiling. Bu kulguli. U “MU” bilan besh oydan buyon ishlayapti. Unga tarkibni o’zi istagan holga keltirib olish uchun yetarlicha vaqt, mablag’, imkon berildi. U jamoa o’yinini bir maronga keltirib olishi uchun ham keragicha muddat va sharoit muhayyo qilindi. Uning transferda qoyil qilgan ishi “Everton”dan o’zining “mikrafon”ini yetaklab kelish bo’ldi. Hozir esa uning o’sha suyuklisi maydonda soch turmagidan boshqa biror jihat bilan ajralib turgani yo’q. Bori-da sezilmayapti, yo’g’i-da bilingani yo’q. O’yinga mutlaqo ta’siri yo’q. Beta’sir. 

Moyes-da beta’sir. Hech bir uchrashuvda u o’yin davomida qabul qilgan qarorlari bilan uning kechishini o’zgartira olganini eslolmayapman. Xotiramdan esa shikoyatim yo’q. Biror o’ynda yomon boshlangan startdan keyin, tanaffusdan boshqacha ishtiyoq, boshqa taktik yo’llar, strategiyalar bilan qaytganini ko’rmadim jamoaning. Ko’zlarimdan ham nolimayman. Uning qaysidir o’yinda biror zahirasi ish berib, masala “MU” foydasiga hal bo’lib ketgani haqida bilganinggiz bo’lsa, bildiring menga ham. O’yinning borishiga ta’sir o’tkaza olayotgani yo’q. Na qarorlari, na hayqirilari-yu, imo-ishoralari bilan. Balki saqich chaynashni o’rganishi kerakdir… 

Ha, unda bosim yuqori, jin ursin. Lekin u qayerga kelayotganini bilardi. To’liq tasavvurga ega bo’lmagan bo’lsa, bu tasavvurni hosil qilish uchun yetarlicha muhlat o’tib ketdi. Keskin qarorlar qabul qilishdan cho’chiyotgandek, umuman har qanday keskinlikdan qo’rqayotgandek tuyulyapti u. Ishlab turgan mexanizmni buzib qo’yishdan cho’chiyotgandek. Lekin uning mana shu hadiki aslida faqat zararga xizmat qilyapti. Menimcha-da endi. 

U huddi kompyuterda doim FIFA o’ynab yurib, birdan PES (Pro Evolution Soccer) o’ynashga o’tgan "gamer"ga o’xshaydi. PESga o’tishga o’tgan-u, Boshqaruv tugmachalari sozlanmasini o’zgartirmagan. FIFAda o’rganib qolgani tugmalarni bossa, negadir mutlaqo ish bermayapti. O’yin qovushmayapti… PESga ko’nikolmayapti. Nima qilishni bilmay qolyapti.

Hozircha u yaxshi uddalayotgan yagona ish: “Man Yunaytedni”ni “Everton”ga aylantirish. “MUVERTON” yasash. 

Yaqinda twitterda: “Manchester Yunayted” muxlislariga achinib ketyapman. Ular huddi yolg’iz qizini impotentga turmushga bergan otaga o’xshab qolishdi” degan twit o’qigandim. Baxslashmadim. “Unday emas!”, deya baqirgim keldi. Indamadim. Chunki unday emasligiga uni ishontirish uchun, avvalo, bunga o’zim ishonib olishim kerak. Uning impotent emasligiga juda ishongim kelyapti. Ohiri samarali bo’lishiga umid qilyapman. Lekin ishonch oqlanmasa, umidlar umidligicha qolib ketaversa, men qizimni undan ajratib olish tarafdoriga aylanaman. Ish ungacha yetib bormas deb umidlanaman.